دل می رود ز دستم صاحبدلان، خدا را                    دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

کشتی شکستگانیم، ای باد شرطه برخیز                     باشد که باز بینیم دیدار آشنا را

ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون                 نیکی به جای یاران، فرصت شمار یارا

ای صاحب کرامت، شکرانه ی سلامت                     روزی تفقدی کن درویش بینوا را

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است:                  با دوستان مروت، با دشمنان مدارا

هنگام تنگدستی در عیش و کوش و مستی                   کاین کیمیای هستی قارون کند گدارا

سر کش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد              دلبر که در کف او موم است سنگ خار را

آیینه ی سکندر جام می است بنگر                             تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

خوبان پارسی گو، بخشندگان عمرند                          ساقی بده بشارت رندان پارسا را

حافظ به خود نپوشد این خرقه ی می آلود                    ای شیخ پاکدامن، معذور دار مارا